keýpihonlyk

[keýpiho:nlyk]

Öz isleglilik, meýletinlik.

∙ Ol mundan öňki gorkusyndan edýän işlerini indi keýpihonlykdan etdi. (B. Kerbabaýew, Aýgytly ädim)

Ýazuw düzgüni: Soňuna çekimli ses bilen başlanýan goşulmalar ýa-da -rak goşulmasy goşulanda, k sesi g sesine öwrülýär.

Meselem keýpihonlyk - keýpihonlygy.